|
|
|
-> Mapki szlaku <- -> Słownik krajoznawczy <- -> Szczegółowy opis Drawy <-
Drawa to na pewno jeden z najpopularniejszych szlaków wodnych w Polsce. Od przeszło pięćdziesięciu lat rzesze wodniaków przemierzają jej rozlewiska na Pojezierzu Drawskim i przełom Równiny Drawskiej. Na pokonanie całego szlaku - od jez. Żerdno lub jez. Drawsko do ujścia nieopodal Krzyża potrzeba minimum tydzień. Najlepiej poświęcić na to dwa tygodnie, lub nawet trzy jeżeli zdecydujemy się na penetracje dopływów i odnóg szlaku.
Na całej długości istnieje różnoraka baza turystyczna. Lepiej zorganizowana na Pojezierzu Drawskim, podobnie w Drawieńskim Parku Narodowym (DPN), gorzej jest natomiast pomiędzy jez. Lubie a Drawnem i w dolnym odcinku poniżej Starego Osieczna. Niemniej jednak dziki charakter okolicy nadaje spływowi niepowtarzalny klimat.
Na przygodę z Drawą najlepsze miesiące to oczywiście lipiec i sierpień. Wielu doceniając jednak ciszę i spokój na trasie, spływa górnym odcinkiem rzeki już w maju lub czerwcu kiedy to nie ma takiego tłoku na rzece.
Należy też pamiętać, że na odcinku w Drawieńskim Parku Narodowym szlak otwarty jest w okresie od końca czerwca (lub początku lipca) do końca lutego. Terminy te rokrocznie troszkę się zmieniają. Zawsze taka informacja będzie dostępna na naszych stronach
Niemniej jednak z pozostałych fragmentów szlaku można korzystać praktycznie przez cały rok. Wszystko zależy od umiejętności i hartu ducha kajakarzy. Szczególnie warte polecenia są maj i wrzesień, gdyż wtedy pogoda z reguły dopisuje, ludzi mniej niż latem, łatwiej wypożyczyć kajak i ceny za noclegi są nieco niższe. Można także spływ połączyć z wędkowaniem lub grzybobraniem. Wszystko zależy od pomysłowości i upodobań turysty.
Ogólnie rzecz biorąc szlak Drawy, wbrew temu co wielu o nim głosi, nie jest ciężki, z nielicznymi tylko trudnymi odcinkami. Pewną uciążliwością na pewno będą odcinki obfitujące w powalone drzewa, które zmuszają nieraz do kłopotliwego przenoszenia kajaków. Jednakże ilość „przenosek" zależy przede wszystkim od indywidualnych umiejętności kajakarza.
Na całej trasie znajdują się cztery stałe miejsca przenoszenia kajaków na odległość od 30 do 150 metrów. Trudność pokonania pewnych odcinków może wzrosnąć w przypadku niskich stanów wody, gdy ujawni się część zwykle zanurzonych przeszkód.
Licząc się z możliwością nieplanowanej wywrotki warto zabezpieczyć zabierany do kajaka dobytek. Dobrym rozwiązaniem jest szczelne zapakowanie go do plastikowych worków przywiązanych do stałych elementów kajaka. Podobnie warto zabezpieczyć ruchome elementy wyposażenia, które przy wywrotce mogą popłynąć z nurtem rzeki.
Wielkie jeziora Pojezierza Drawskiego, przez które wiedzie szlak, zmuszają do wielokilometrowego wiosłowania, a przy większym wietrze dodatkowo do zmagania się ze znaczną nieraz falą. Ale to właśnie urozmaicenie trasy spływu, różnorodność rzeki sprawiają, że Drawa należy do najpopularniejszych i najchętniej odwiedzanych szlaków wodnych Pomorza Zachodniego.
Odcinek Drawy - od źródeł do Złocieńca leży na terenie Drawskiego Parku Krajobrazowego. Obowiązuje tutaj zakaz biwakowania poza miejscami wyznaczonymi, zakłócania ciszy, jak również używania silników spalinowych na jednostkach pływających. Dodatkowe informacje na temat szczegółowych przepisów można uzyskać w Zarządzie DPK (Złocieniec, ul. Mirosławiecka 2, tel. 094 367-16-33).
Podobne ograniczenia obowiązują w Drawieńskim Parku Narodowym (poniżej jez. Dubie w Drawnie, do miejscowości Mostniki), gdzie dodatkowo nie wolno zbierać grzybów, jagód, poroży, orzechów, poruszać się poza znakowanymi szlakami turystycznymi.
Poniżej jez. Lubie, aż do miejscowości Prostynia, Drawa przepływa przez rozległe tereny poligonu drawskiego. Zasadniczo obszar ten jest zamknięty dla osób postronnych.
Odcinek od mostu drogi krajowej nr 175 aż do miejscowości Prostynia jest wyłączony całkowicie z ruchu turystycznego z uwagi na zagrożenie życia (poligon artyleryjski!). Z tego miejsca musimy przewieść kajaki aż do mostu w Prostyni, gdzie przy moście na szosie Szczecin - Bydgoszcz możemy je ponownie zwodować.
Odcinek Drawy od Barnimia do Bogdanki ma charakter rzeki górskiej, o spadku powyżej 1%o, bardzo szybkim nurcie i licznych przeszkodach. Od Bogdanki do końca szlaku rzeka jest łatwiejsza, nurt słabszy, a przeszkód znacznie mniej.
Jednak spływ Drawą wymaga opanowania umiejętności manewrowania kajakiem i nie można polecić go osobom początkującym. Dla nich jako zaprawę polecamy górny odcinek rzeki lub ominięcie trasy Drawno-Bogdanka.
Na trasie poniżej Drawna spotykamy tylko jedna stałą przeszkodę, wymagającą przeniesienia kajaka - elektrownię wodną "Kamienna".
Bardzo liczne są za to zwalone drzewa. Możliwości ich pokonania bez wysiadania z kajaka zależą od umiejętności kajakarza i stanu wody na rzece (przy niskich stanach wody trudność pokonania szlaku znacznie wzrasta). Większość drzew w nurcie rzeki daje sie ominąć lub pokonać, mimo że na pierwszy rzut oka może wydawać się inaczej!
Silny nurt rzeki sprawia, że dopływając do przeszkody należy szybko decydować się, jak ją pokonać. Trzeba się strzec przecinania linii nurtu bezpośrednio przed przeszkodą. Nie wolno również ustawiać kajaka przy zwalonym drzewie bokiem do nurtu, bo grozi to wepchnięciem go pod pień i niebezpieczną wywrotką.Bystrza, z reguly występujące pod mostami, należy przepływać kierując się na największy zlew wody.
Mniej wprawni kajakarze muszą liczyć się z możliwością wywrotki i uwzględnić ją np. przy pakowaniu wyposażenia. Biwakowanie w granicach Parku Narodowego jest dopuszczalne tylko na wyznaczonych miejscach i płatne. Po utworzeniu Drawieńskiego Parku Narodowego, z kilkunastu biwaków pozostawiono pięć: "Barnimie", "Bogdanka", "Sitnica", "Pstrąg" i "Kamienna". Biwaki są wyposażone w wiaty, stoły, miejsca na ognisko i drewno na opał. Można dojechać do nich samochodem, ale wymaga to wykupienia specjalnego zezwolenia. Najmilsze na nocleg są "Barnimie" i "Pstrąg" ale położone są one na wysokim brzegu rzeki.
Zezwolenie na biwakowanie na biwakach parku narodowego trzeba wykupić przed rozbiciem namiotu. Straż Parku kontroluje je często i bezwzględnie przestrzega tej zasady. Pozwolenia sprzedawane są w prowadzonych przez DPN punktach informacji turystycznej w Drawnie i w Głusku (w sezonie czynne codziennie do popołudnia), w dyrekcji DPN w Drawnie (dni powszednie od 7:00 do l5:00), albo u leśniczych Parku w Drawnie, Międzyborze, Jaźwinach, Ostrowcu i Mostnikach. Dla wpływających na Drawę ze szlaku Korytnicy dogodnym miejscem zakupu pozwoleń jest leśnictwo w Jaźwinach.
Poza parkiem narodowym miejsca biwakowania znajdują się również nad Drawą powyżej jeziora Grażyna, nad jeziorem Adamowo k. Drawna, w Starym Osiecznie oraz koło stacji terenowej i muzeum Lubuskiego Klubu Przyrodników na Bogdance. To ostatnie jest płatne, ale można korzystać z kuchni i łazienki. Możliwość noclegu pod dachem w trakcie spływu stwarza wspomniana wyżej stacja (uwaga - warunki spartańskie).
Wędkowanie
Konieczne jest oczywiście posiadanie karty wędkarskiej i wykupienie pozwoleń. Należy się stosować do regulaminu amatorskiego połowu ryb Polskiego Związku Wędkarskiego. W granicach Drawieńskiego Parku Narodowego obowiązuje odrębny regulamin i pozwolenia. Nie są konieczne pozwolenia PZW, za wyjątkiem oczywiście karty wędkarskiej.
Na łowiskach parkowych niedozwolone jest także wędkowanie ze sprzętu pływającego. Chcąc wędkować na jeziorach szlaku Drawy należy uzyskać odpowiednie pozwolenia od właściciela akwenu (PZW i spółki rybackie).
Atrakcyjność wędkarska rzeki urosła niemal do legendy, która obecnie dość znacząco mija się niestety z rzeczywistością.
Zapraszamy do kontaktu Wyślij .gif) ! lub FORMULARZ REZERWACJI | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|