# wstecz #
Został utworzony w 1990 r. Położony w zlewni rzeki Drawy dzieli się na dwie połączone części - ramiona tworzące kształt litery V. Ramię wschodnie obejmuje dolinę rzeki Płocicznej (lewobrzeżnego dopływu Drawy) wraz z licznymi jeziorami. Zachodnie zaś przełom Drawy i przyległe połacie Puszczy Drawskiej.
Ogółem Park zajmuje powierzchnię 11019 ha, jego otulina zaś prawie 35 tyś. ha. Misją DPN jest ochrona przykładu młodoglacjalnego krajobrazu sandrowego, przywracanie warunków do ponownego „dziczenia" terenu, oraz zachowanie walorów dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego regionu.
Krajobraz Parku jest efektem działania lodowca, a konkretnie jego wód roztopowych z czasu ostatniego zlodowacenia zwanego bałtyckim. Pozornie monotonny należy do najciekawszych przyrodniczo obszarów Pojezierza Pomorskiego. Atrakcją są głęboko wcięte doliny Drawy i Płocicznej, o zboczach dochodzących do 35 m wysokości. Licznie reprezentowane są także jeziora, szczególnie we wschodniej części Parku. Największe z nich -jezioro Ostrowiec (369, 9 ha) uważane jest za jedno z najpiękniejszych w północno - zachodniej Polsce.
Wszystkie zbiorniki wodne i cieki na terenie DPN zasługują na szczególną uwagę. Występuje w nich wiele unikalnych gatunków flory i fauny, np. krasnorost hildebrantia występujący tylko w najczystszych ciekach, czy też wiele gatunków ryb jak np. lipień czy łosoś. Ogółem w wodach DPN występuje 31 gatunków ryb. Jeziora są bardzo zróżnicowane pod względem trofii. Spotykamy jeziora mezotroficzne (ubogie w substancje pokarmowe), oligotroficzne (żyzne), czy torfowe. Wody rzek i jezior odpowiadają wymogą l i II klasy czystości.
Lasy zajmują 83% powierzchni Parku i należą do najważniejszych siedlisk. Przeważają bory sosnowe, ale licznie reprezentowane są także rosnące na żyznych glebach brunatnych buczyny pomorskie lub dąbrowy. Świat roślin reprezentowany jest przez 638 gatunków, w tym 43 chronione. Spotkać można storczyki, żurawinę drobnolistną, rosiczki, turzyce bagienne, wawrzynka wilczełyko, czy Chamedafne północną, której jedno l nielicznych stanowisk w Polsce znajduje się w północno - wschodniej części Parku frez. Sicienko). Ciekawy jest świat mchów, porostów i grzybów.
W świecie fauny DPN brak jest osobliwości, chociaż występuje wiele rzadkich gatunków, jak np. żółw błotny. Parkowe lasy są ostoją typowej puszczańskiej fauny. Łatwo spotkać jelenie, sarny, dziki. Trudniej natomiast borsuka, lisa, czy jenota. Licznie występuje drobna zwierzyna - kuny, popielice, zające. Nad wodą przy odrobinie szczęścia zaobserwować można bobra czy wydrę, która jest herbowym zwierzęciem Parku. Występuje 151 gatunków ptaków, w tym 16 drapieżnych (rybołów, orzeł bielik, trzmielojad, orlik krzykliwy, puchacze). Bogaty jest świat gadów i płazów. Napotkać można żaby wodne i trawne, traszki, zwinki, żyworódki, padalce, żmije, zaskrońce i bardzo rzadkiego węża gniewosza.
Park chroni także krajobraz kulturowy na który składają się wielosetletnie ślady gospodarowania człowieka w Puszczy Drawskiej. Istniejące osady i te po których pozostały tylko ruiny, stare cmentarze, kamienne drogowskazy, brukowane drogi, elementy dawnej infrastruktury leśnej, czy bunkry Wału Pomorskiego - wszystko to tworzy niepowtarzalny walor puszczańskiego krajobrazu i stanowi o tożsamości regionu.
Najcenniejsze fragmenty DPN objęto szczególną ochroną tworząc 24 rezerwaty ścisłe. Cały teren Parku podzielony jest na siedem leśnictw - obwodów ochronnych, za które odpowiadają leśniczowie.
Oprócz tego nad przestrzeganiem przepisów i porządku czuwa Straż Parku, której podstawą są zmotoryzowane dwuosobowe patrole, wyposażone w łączność i broń palną. Ponadto DPN prowadzi punkty informacyjne, wypożycza kajaki i rowery, prowadzi działalność naukowo - badawczą. Za całość działań Parku odpowiada dyrektor.
Przebywając na terenie DPN musimy pamiętać o przepisach weń obowiązujących, szczególnie w zakresie biwakowania, które jest dozwolone tylko na pięciu wyznaczonych polach namiotowych.